تاثیرآموزش مهارتهای زندگی باتاکید برحل مسئله برشادکامی وکیفیت زندگیمراجعین به خانه های سلامت

این پژوهش به بررسی تاثیرآموزش مهارتهای زندگی باتاکیدبرحل مسئله برشادکامی وکیفیت زندگی مراجعین به خانه های سلامت می پردازد.روش انجام تحقیق ازنوع نیمه آزمایشی بوده است.نمونه آماری دراین پژوهش ازطریق نمونه دردسترس تعیین شده است وحجم نمونه 60 نفر میباشد که30 نفر درگروه آزمایش و30نفردرگروه کنترل جای گرفته اند،ابتداازهردوگروه پیش آزمون به عمل آمده است وپس از اجرای پیش آزمون ،گروه آزمایش طی 10جلسه تحت آموزش مهارتهای زندگی قرارگرفت وسپس ازهردوگروه پس آزمون گرفته شده است.شادکامی افراد ازطریق پرسشنامه شادکامی آرگایل(اکسفورد)،همچنین کیفیت زندگی ازطریق پرسشنامه خودسنجی کیفیت زندگی موردسنجش قرارگرفت. دربخش یافته های توصیفی بااستفاده ازمیانگین وانحراف معیاربه توصیف یافته های پژوهش پرداخته ایم.دربخش استنباطی نیز ازتحلیل کوواریانس استفاده شده است.نتایج نشان دادهاست که آموزش مهارتهای زندگی باتاکیدبرحل مسئله،شادکامی وکیفیت زندگی افرادراافزایش میدهد.